Eşimle aram iyiydi taki hamile kalana kadar hamile kaldım imam nikahlı esimdir hep bana kötü davrandı hep kavgalar ederdi bir keresinde hamileyken karnıma bile oturmuştu ben kusardım geceleri uyuyamazdim diye uyanır bağırır çağırır asalardı güya mahsus uyumuyormuşum halbuki uyuyunca nefesim kesilirdi
Her neyse bu böyle devam etti
Doğum yapacağım gün gelmişti çatmıştı
O gece ben doğuracam anne olacam diye gözümü bile kırpmadım ilk annelik hem korku hem heyacan vardı yavruma kavuşacaktım çünki ve hazırladım herşeyimi duşumu aldım giyinip sabahın 6sini bekledim 7de orda olmamiz gerekiyordu bu yine uyandı bana ağzına geleni saydı çay içti ve yürü dedi hep terliyordu ve doğum doğum bölümüne babayı almadilar sevinerek gitti ben tek kalmıştım halam aradım geldi refakatçi oldu ve çıkış ta ne geçmiş olsun dedi ne sevindi ne gözün aydın dedi öylece eve vardık günler öylece geçti 4 ay boyunca hep kavga tartisma bagrisma baska birsey yok
ve şuan kızım 4aylik bana etmediğini bırakmayan insan her kavgada kızımı alırım senden bir daha göstermem diyor beni hep maddi olarak mağdur etti ben hamileligimden bu yana hep kendi elbiselerimi letgoda satarak kendime özel birşeyler alıyordum ve hala öyle yapıyorum
Son günlerde dedimki eski eşyaları letgoda koycam iyi birşeyler alacam dedim ve başladım eşyaları vermeye bu eve geldi kavgalar çıkardı benim eşyalarımı satamazsın diye etmediğini koymadı ve bana el dahi kaldırdı ben yenilerini getirdim cokta kaliteli guzeller ama onda yine bir memnuniyetsizlik ve asagilama bakislari sanki hirsey yaomamisim gibi davranmalar çocuğumun basında hatvan gibi bağırıyor her kavgada kufurler ediyor bana o.pu k.pe
Nmussuz yuzsuz diye her kelimeyi ediyor çocuğum çok korkuyor 4aylik bebek daha
Her neyse çok uzattım özür dilerim
Bugün bir kavga daha ettik ve bana asalık kadın dedi bidaha beni arama dedi çekti gitti beni engellemiş her yerden sırf biraz para istedim diye yaptı benim ayırdığım zor günler için param var evimi taşıyıp gitmek istiyorum ama çocuğum babasız kalır diye üzülüyorum kız çocuğu sonuçta çok kararsizim siz benim yerimde olsanız ne yapardınız bana akıl verin lütfen uyuyamadım bu saat oldu çok üzülüyorum sınır küpü oldum evde hep yanlız bırakılıyorum asalaniyorum her konuda haksız ben oluyorum her yaptığım göze batıyor bir lokma ekmek yesem idareli ye diyor ama kendi ailesine cebinde ne varsa yediriyor gözüm yok çok şükür ama bize neden böyle davranıyor Lütfen bana biraz akıl verin iyi geceler