Ben çocukluğuma 8/9 yaşıma geri dönmek isterdim . O temiz , saf , masum günlerime ...
Mutlu bir yuvamız vardi taki amcam vefaat edene kadar ; ondan sonra babam annemle hep kavga etmeye basladi olaylar cok karisik ustten gecicem . Amcam vefaat edince babam onun esiyle yani yengemle evlendi . Sonra gittikce sogudu gibi bizden . Onceden kiliktan kiliga giripte bizimle oyunlar oynayan babamiz gitmis yerine yabancı biri gelmis gibydi . Calisir bakardi bize biseyimizi eksik etmezdi ama hep millet ne der diye kendi adı icin yapiyor gbiydi mecbur hissettiginden dolayi yapar gibiydi . Bazen konusmalarinda bzii dunyaya getirdigine pismanmis gibi cumleler kurardı vari yoğu o kadin oldu ona toz kondurmazdı. Kadinda melek yüzlü şeytan resmen cok iyi davranir ama arkamizdanda atip tutardi bnm ustume cok baski uyguladılar abimle yasiyorduk biz kardeşlerimle ve annemle . Sonra annem evlendi bende evlendim suan pisikolojim onlar yüzünden bozuk diyebilirim o kadin arkamdan cok atip tuttu babam üstüme baski kurdu evden bakkala bile zor giderdim yalniz . Düşünsenize 16 17 yasindasin cocuklugunu yasman gerekirken sen hayatla mucadele ediyorsun . Ben kardeslerime baktım ayni zamanda okula gidiyordum orta okulda terk ettim odaklanamiyordum okula . Okuldan sonra gelip evi temizler yemek yapardim küçük halimle. Annem çalışırdı o zamanlar . Sonra abim askere gitti geldi evlendi onla yasamaya basladk . Babam yengeme bana is ogretmesini soylemisti ama bn zaten bilirdim yapmayı . Yengemde yapmicam desem babamla tehdit ederdi . Babamin korkusundan yapardim . Iki evi birden idare ederdim . Bi sene kadar baska sehirde tek basima yatılı okudum . Hafta sonları arkadaslarimin ailesi gelirdi onlari almaya ama ben oylece bakakalirdim benim ailem baska sehirdeydi cnki cok cektim ama suan mutluyum şükür esimle . Anlatsam roman olur hayatım. Bunlar en basitleri ....