Bir bebekleri olsun çok isterler bir gün gelir olur sonra heyecanla kucağına alirlar büyümesini an an takip eder her zorluğunu göğüsler anne hizmetçi yemekci ise gidersee işte çalışır eve gelir koca derdi cck derdi kendi dertleri vs derken yıllar geçer giderken evladı da büyümeye devam eder anne de babada onunla birlikte büyümeye devam eder
Ne zorluklarla mücadele etmişlerdir kim bilir yinede evlat demişlerdir
Sonra birgün evlendirilen kızları gün gelir elalem olur evlerine gelince sanki hiç o evde büyümemis sanki hayatin her zor anında onun elinden tutmamış elvadim diyip bağrına basmamis gibi
Yeri ayrılır gelince bı küçük göz verilir acaba annem evladıma kızacak mi bı sure kaldıktan sonra rahatsızlık veriyor muyum acaba diye düşünceler saracak insanım içini
Birgün eşim den ayrilmaya karar versem ailem arkamda durmayack demek bunu bilmek
Onca yılını geçirdiğin ailen dediğin insanlar seni evlenince yok sayıp sanki bir daha o eve geri dönmek istediğinde kapısını kapatıp yanında olmayacak ve işte sana en büyük kötülüğü işte o zaman yapacak
Aile sahi ne...
Evlenince yabancı kaldığın mi
Evlenince sanki bir yabancının evine gider gibi yere göğe sigamamak mi?
Yoksa her zaman elinden tutup brkmadigi gibi birgün evinden kuş olup uçsa da evladın kanadı kırılınca yine sarıp sarmalayip yarasına derman olmak mi..
Onca zaman evlat hasreti ile yanıp snra doğurmaui dört gözle bekleyip binbir zorluklar içinde büyüyüp bı yaşa gelinceye kadar ömründen ömür gitmesi snra sırf evlendi diye o eve yabancı olması bunu yaşayan çok kadın var çok da yaşatan aile
yazıklar olsun öyle AİLELERE