Bende 1.5 yıldır evliyim ve kayınvalidem tarafından hep mobing yapılmasından dolayı eşimden soğudum.Esim tipik ana kuzusu denilicek kadar anasına bağlı birisi. Kayınvalidem eşinden ayrı yalnız yaşıyor ve kadının tek hayali var oda bahçe içinde 3 katlı bina alıp oğullarıyla oturmak ama herkesin dairesi ayrı olucak tabiki.Eltim bu durumu kabul ediyor sorun görmüyor neden niçin onu bilmiyorum anlamadım daha ama garip şekilde kocasının ailesinin kölesi olmuş gibi geliyor bana kayınvalide ne derse onu yapmak zorunda sanki.Neyse ben kayinvalidemin hayalini istemiyorum benim hayalim eşim,çocuklarım iki tarafın ailesinden uzak aynı şehirde olsun ama ilçe farkı olsun hatta eşimin annesi arka mahallede bile otursa sorun yok benim için kendi evimin tek sorumlusu ben ve esim olsun sıradan evli bir çift olalım istiyorum.Ailelere ara ara ziyaret edelim onlar bize gelsin ama bende durum öyle olmuyor şuan 3 aylık hamileyim ama gel gelelim evliliğimin tadına varamadimki çocuğumun variyim.Esim yaklaşık 6 ay önce işten ayrıldı kendi işimi kurucam diye ve hala para kazanamadı para kazanamdikca delirdi.Suan oturduğum ev kayinvalidemin kayinvalidemde kirada oturuyo ve sözleşmesi biticek haliyle çalışmıyor bütün geçimini benim eşim karsiliyor.Bu durumda beni yordu çünkü annesi bizim evi satmak istedi hayalindeki binayı alabilmek için bana danışmadan eşim dahil erkek kardeşi,eltim,kayınvalidem oturmuslar planları yapmışlar en son bana soruyorlar biz böyle karar verdik sen ne dersin diye.Kafama kaynar kazan dokuldu resmen çünkü evlenmeden önce oturduğumuz ev benim diyodu eşim evlendik annesinin oldu birden ve benim annesinin hayalini kabul edip aynı binada oturmam için baskı yapiyolar bu durum beni çok yordu zaten hamileyim strese her girince başım dönüyor midem bulanıyor.İnanirmisiniz bilmem eşimle konuşmak dahi istemiyorum o boyuta geldim bana bebeğimle bir ev bulsun 1+1 içine eşyalarımı yerlestiriyim maddi ihtiyaclarimi karsilasin kendi gitsin annesiyle yaşasın artık suratına bunu söyler oldum.O kadar açıki ben hamile kalmadan önce sandimki benim etrafımda pervane olur ama yok o yine annem diyo bugün bir bina bulmus ben İstanbul'da oturuyom.Ailesini Çorlu'ya taşımak istiyor eşim neyse evin resimlerini gösteriyor bana inanirmisiniz ben o gözündeki isigi görmek için 1.5 yılımı harcadım sadece o ışığı benimle kurucagi ev için goriyim diye yada çocuğuna bir beşik alma sevinci ne bileyim benim karnımdaki cocugunla ilgili zerre bir heyecanı yok he parası yoksa alsın demiyorum ama bana göstersin baksın bir fikri olsun ilerde mecbur alınacak şeyler bunlar ama yok neymiş şuan parası yokmus alamazmis ama annesine bulduğu binanin bahcesinin ışığına kadar bir sevinçle anlattı size anlatamam o sevinci hatta bir ev için heyecanlanabilcegine ihtimal vermezdim.Haliyle bende sinirlendim yeter artık dedim bizim kendimizin diyebilcegim kira bile olsa bir evimizi esyalarimiz olamicakmi dedim.Oda karşılık olarak önce annem ve kardeşimi yerlestirmem lazım sırayla herşey üstüme gelme dedi ama bu lafı evlendiğimden beri hep diyor o sıra hiç bize gelemedi nedense yani boşanmayı istedim ama ailem var onlar üzülsün istemiyorum zaten bebeğimde yolda onuda babası anası ayrı büyüsün istemiyorum çok cikmazdayim hani inancım olmasa intiharı bile düşünürdüm Allah'tan inancım varda tutuyorum kendimi değmez diyorum ama kayınvalidem oğluyla aram bozulucagini söylememe rağmen hala yalnız kaldiklarinda.ogliyla bu konuyu diretiyor ya ve eşimin ailesindede benim ailemde de tek torun olucak hem kayinvalidem cok istiyor torun ona rağmen bunu yapıyor yani ben şu dakka bosaniyorum desem ilk göbek atan kayınvalidem olur bence oğlu ona kaldı diye anlicaginiz bu kayinvalide olayından bende sıkıldım.