Kızlar ben doğumdan önce bakımlı bir kadındım ojesiz gezmezdim farklı giyinmeyi kremler sürmeyi severdim. Neşeli bir kadındım en önemlisi keyif alırdım her şeyden. Doğum oldu lohusa depresyonu yaşadım öyle ağır gecti ki ilk 4 ay korona da malum patladı o ara. Eşimle aramıza mesafe girdi ve suçluyum bu konuda o çok alttan aldı çok uğraştı. Şimdi kızım 7 aylık. Her gün onunla ilgilen yemek yap ev topla ona ek gida hazırla online eğitim için hazırlık yap... Akşam olduğu zaman suyum çıkmış oluyor. Aynadaki ben değilim mor göz altları taraz taraz saçlar. En başta eş olmaktan feragat ettim anne olunca ve bu zoruma gidiyor. Eskisi gibi olmak en azından neşemi geri kazanmak istiyorum. Eşim çok yardımcı olan bir eş bunu niye yapmadın demez ama ben hissediyorum arada beklentisi oluyor ve hayal kırıklığı yaşıyor. Sabah sabah derdin bu mu demeyin gece uyuyamadım resmen:(