Benim 2 çocuk 1 yaşında ve 5 yaşında biriside karnımda doğmak üzere düşündüm de bu zamana kadar kimseden yardım almamışım nede güzel yapmışım iyiki de yardım almamışım gerçi yardım alabileceğim kimsem de yok. Zaten yapabildiğin kadar yap boşver sen sağı solu sağlığın yerinde olsun da gece bile olsa yaparsın bunlar gelip geçici hep
Canım benimki 4,5 aylık doğduğundan beri kendim bakıyorum ailevi sorunlar var kendi annemler gelemiyor evime. Alt katimda kayınvalidem oturuyor o da gelmiyor yardımını istemiyorum zaten. İnan benimki uyumayan ve sürekli mızmız bir bebek. Tek başına pusetinde en fazla 10 dakika duruyor sonra hep bı ağlama kucak isteme falan. Önceleri zor oluyordu ama şimdi yapıyorum herşeyi ağladığında almıyorum hemen eline birşeyler veriyorum oyalansin diye pusetiyle mutfağa getiriyorum o sırada yemek yapıyorum ev temizlerken de aynı eşim de yardımcı olmuyor bana düşün artık sıkma canını böyle böyle büyüyecekler işte
Bana da pis diyorlar ben de tek bakıyorum eşim çok geç geliyor yarım saat oynamaya bile mecali yok akşam çayından zevk almıyorum gezmeye gidemiyorum üst baş bakamıyorum parka çıkardığında insan yüzü goriyirum onda da çocuk bırakmıyor iki kelime konuşayım yine çocuğun peşine koşuyorum. Ev işlerini yapıyorum ama mesela kapıları silicem 2 ay oldu hâlâ silemedim çocuk da elini sürmüş pislik içinde.
Bizzat annem bana pis diyor bı de eşimin kerhane maması bı akrabası var o da pis demiş
Ama umrumda değil ben kendi keyfim için evime bakmamazlik etmiyorum çocuğu dışarı çıkarıyorum TV izlemiyorum peşine kosuyorum böyle gerekiyor başkası umrumda değil
Sen de çocuğun mizmizlanmasindan sikayetciysen al parka çıkar hergun yorulunca mızmız falan olmayacak
1,488,490 soru
24,331,127 cevap
345,671 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın