Henüz 19 yaşındayım ve 6 aylık bebeğim var
Eşimle severek evlendim fakat hamileyken ailesi yüzünden sürekli bana şiddet uyguluyordu en son dayanamadım ve annemgile gittim herşeyi anlattım onlar arkamda durdular ve gittikten 1 hafta sonra kontrole gittiğimde bebegimin kalp atışının yavaşladığını suyunun bittiğini öğrendim eşimle konuşmama ragmen aradım ve durumu anlattım Dr başka şehire sevk etti oraya gittik kuvezde kalacagini ve hemen yatış yapmamı söylediler yanımda hiç birşey ve hiç kimse yoktu kabul etmedim eşime dedim yaşadığımız şehire gidelim özelde olucam ben burda kalamam amaliyat ücreti ne olacak falan annen verecek mi dedi bende şu durumda parayı mı düşünüyorsun ceyrekleri bozdur dedim ağladım sonra yaşadığımız sehire döndüm ve ertesi gün kucağıma aldım kızımı doğumdan çıktıktan sonra kaynana aradı bana nasılsın iyi misin demek yerine evi tamir ettiriyoruz şurayı yaptırıyoruz burayı yaptırıyoruz diye konuşuyor bilmiyorum sizede oldu mu ama ben sezeryan olmak zorunda kaldım çok ağrım var di konuşacak halim dahi yoktu kapattım telefonu eve geçtim 1 kaç kez daha aradı yine aynı boş laf yaptı sadece bende artık telefonlari açmamaya başladım çok zor günler beni karşıladı dikişlerim bı turlu iyilesmedi sütüm ya gelmedi ya doymadı kızım esimle sürekli kavga ediyoruz burda kalıyorum diye en son eşim bana babamın gözü önünde bıçak çekti bana ve kavga edip gitti babam ertesi gün eşimin babasını aradı bunlar bosansin senin oğlun delirmiş vs diyr sonra eşim geldi ağladı sözler verdi evimize gidelim söz düzelteceğim falan diye inandım bende ailem hala gitme demesine rağmen geldim ve yine aynı olaylar yaşandı şiddet bağırış cagiris kaynanamgil hergun arar acmazsam kapıya gelir sürekli rahatsız ederler hamileyken de aynıydı şimdi de kışın çok borclarimiz vardı bize 200 tl anca kalıyordu borçlardan dolayı hamileydim calisamiyordum da canım bişey çekiyordu isteyemiyordum eşimden eşim çarşıya gidemediği için kayinbabama veriyordu parayı borçları ödesin diye oda hep içinden yarısını alıp kendi borcunu oduyormus yanlışlıkla fişi bize geldi öyle gördüm eşim yine tikini çıkarmadı hergun sobaya patates atın diye gelirlerdi evde ne var ne yok silip süpürüp giderlerdi kendi evlerinde bişey yok gibi kış geliyor yine herşey aynı olacak diye çok korkuyorum o kadar bıktım ki burada yaşamaktan psikolojim bozuldu 5 dakikam yok kendime kızıma 5 dk bak diyorum eşime işten geldim ben mi bakacağım diyor annemgile ve ya başka bir yere gitmeme izin vermiyor çok bunaldım çok yıprandım bu yaşımda kaynamgili bı tanisaniz o kadar pislik insanlar ki anca gezerler oğlum evde aç kızım evde aç demez hiç yemin ediyorum eşim nisanliyken bı defasında beni aradı ağladı işten geliyorum yemek yok ilgilenen yok sabah işe gidiyorum ne bı kahvaltı ne bişey anca gezmesini bilirler diye ben 9 aylık hamileyken kipirdayamazken bile her işimi yaptım eşime karşı ama neden olmuyor neden bana böyle davranıyor bilmiyorum çok bunaldım inanın