Tek ben mi öyleyim bilmiyorum. Evlendiğimden beri bu his var. Eşim bana uzak bana çok yakın davranırken bile bi uzaklık seziyorum. Görücü usulü evlendik. İşten gelir ne bi sarılma ne öpme. Hhele biki gündür bozuğuz bi insan hiç mi özür dilemez eşini üzdüğü için. Beşinci yıla giricem. İşi gereği geç gelen biri. Özellikle ailesinin yanında bana daha da uzak. Yanı başımda benimle otururken bile bana uzakmış gibi hissediyorum. Ve bana hiç sarılmaz iltifat etmez tek güzel bişi söylemez. Beni sevdiğini söylemez, değer verdiğini, ne bilim karmakarışığım ara ara oluyo. Kendimde aorun arıyorum artık kendimi çirkin kötğ biri olrak görüyorum. Ben hayatımda kimseyle flört dahi etmedim eşim bdnim ilkimde ama onda da hiç yaşayamadım yaşatmadı