Şöyle söyleyeyim biz küçükken babamın annemi dövrüğüne birkaç kez şahit olduk ben ve kardeşlerim hemde suçsuz yere. Bu yaşıma geldim hiç olmadık biranda, durupdururken aklıma geliyor. Keşke annem bizim için katlanmasaydı diyorum. İçim acıyor.. şöyle ki kendini düşünmüyorsan evlatlarını düşün. Bir şekilde büyür o çocuklar. Aç kalsalar gün gelir gelir doyarlar ama büyürler. Ama ruhta açılan boşluk kapanmıyor ve bütün psikolojini, geleceğini, kişiliğini etkiliyor. Kendini demiyorum evlatlarını düşün..