Evet cok haklisin. Ben de esimin uzerine cok gittigimi fark ettim. Evet hamilelikten dolayi duygularim surekli degiisyor. Ama dun arkadasima esimle tartistigimu yine de sarilip opesim var dedigimi soyledigimde elinin altindayken yap ölümlü dunya gibisinden konustu. Gercekten oyle olmicek gibi yasadikca sinirimizde boguluruz. Esimden 5 gun ayri kaldim memlekete gittim kafayi yedim. Kasimda askere gidecek napacagimi dusunuyorum kara kara. Artik onu kirmak uzmek sinirlendirmek yerine alttan almayi ogreniyorum. Ve cidden fark ediyor evde bi huzur oluyor. Ne olursa olsun ayni yastiga bas koyuyoruz ve butun mizmizimi cekiyor. Ufak seyler icin kalp kirmamak lazim