Hanımlar merhaba, belki linçleyebilirsiniz ama linçlenecek bi durum değil bence.
ben şuan 6 aylık hamileyim doğum yaptıktan 6 ay sonra işe başlıcam, annemin evi bana uzak olduğu için yakınımda olan bi tanıdığım ben bakarım dedi. Ama annem ben kimseye bırakmam küçücük çocuğu kendim bakarım diyor. Ama annemin bakmasını istemiyorum. 2 tane ablam var ikisininde çocuklarını evet bebekken bakıyor sonra sabrı yetmiyor çocuklar onun istemediği bişeyi yaptığında sürekli bağırıyor çağırıyor hakaret ediyor,bela okuyor, bazen sert olmasa da vuruyor. Ben çok kızıyorum gördüğüm zaman tersliyorum. Çocuklar annemin tavrı yüzünden sürekli inat halinde o neyi yapmayın dese inadına yapar duruma geldiler ve çok asi agresif çocuklar oldular. Aynı şeyleri benim çocuğuma yapar diye korkuyorum ve bu yüzden annemin bakmasını istemiyorum. Ve şöyle bişey olcak ben çalışacağım için annem haftaiçi bizde kalıp haftasonları evine gidecek. Ben 40'ım çıktıktan sonra anneme sen gidersin ben bakarım nasıl olsa 6 ay evdeyim dedim hayır olmaz diyor. Annem herşeye karışan birisi. Kocalarımızın yaptığı herşey gözüne batar ve sürekli bizi eşlerimize karşı şişirmeye doldurmaya çalışır. Bu sebepten anneme baktırma taraftarı değilim. Bunu anneme nasıl dile getirebilirim.