Öncelikle varlıklarına şükürler olsun, Allah isteyen herkese nasip etsin. Bizde evlendik 2 yıl düşünmedik ve sonra da isteyerek yaptık. 1 kızım var 8,5 aylık. Yaşımda 34 olcak. Neyse kızlar ben de eşimde hep rahatına düşkün,uykuyu çook seven insanlarız. Bekarken de öyleydim, evlenince de aynı şekilde. Zaten evlenince de üzerime ağır sorumluluk binmedi. Gerçekten evlendiğimi, ve sorumluluk aldığımı çocuğum olunca anladım. Gazı,kolikliği, uykusuzluğu pek çok anne gibi sonuna kadar yaşadım. Şimdi de diş sıkıntısı mahvetti bizi. Eskiden her zaman bakımlı ve gezmeyi çok severdim. Tüm günüm pijamalı ve anne topuzu ile geçiyor, bugün dedim azıcık kendime bakayım, inanın ki akşam yaptığım makyajı silerken bile çok yoruldum. Hayat enerjim hiç kalmadı.eşiminde aynı şekilde. Hiç bir şeye vakit ayıramıyorum.. Zamanla da artık durumu kabullenip zaten içinden de gelmiyor bişey yapmak. Eşim yardımcı olmasına rağmen gerçekten ikimizde yorulduk. Geçmişi özlüyorum... Allah kızıma uzun Ömür versin, belkide bu yaşadığımız tükenmişlik sendromu