Merhaba kizlar. Kaynanamla ayri oturuyoruz. Ozellikle dogum yaptiktan sonra cok sogudum. 2 gunde bir sirf torunlarini sevmek icin bizdeler.oğluma oyle laflar soyluyor ki hayatimda hic duymadim. Cok abartili geliyor onun sevme tarzi. Geleceğim, dünyam, yoldaşim, kölesi olduğum, tek varlıgım bunun gibi sacma sapan sozler. Her gormesinde ayni sevme tarzi, hic gormemis gibi bagira bagira seviyor. Ve bunlari duydukca tahammul edemiyorum cok sogudum.. Hayatimda kimseden torununu boyle sevdigini duymadim. Sanki ben cocugu onun icin dogurmusum gibi. Biraz yuz versem cocugumu elimden almak istiyorlar. Daha 1 yasinda ogluma biz seninle isaretlesip kacariz, annenden kacariz seni ben alip gotururum diye sacma sapan hikayeler uydurup o sekilde seviyor. Ve sirf bu sebeplerden cocugumu asla ona vermek istemiyorum, vakit gecirmelerini istemiyorum. Kucagina almasina bile tahammul edemiyorum. Oturup konussam anlayacak biri degil hemen alinir saygisizlik gibi gorur diye konusmak da istemiyorum. Ne olur bi akıl verin kizlar bana mi cok abartili geliyor yoksa normal mi boyle seyler dusunmekten kendimi alikoyamiyorum, ne yapacagimi bilmiyorum