Benim çok fazla o kadar fedakârlık yaptım o kadar sustum herkez için ama son günlerde anladım ki kimse beni sevmiyormuş bu çok canımı acıttı kızlar insan kendi ailesi eşi de dahil kimse sevmez mi sevmiyor şöyleyip diyorum ben bunu hakedecek ne yaptım diyecek hiç birşey bulamıyorlar onlar için yaptığım şeyleri unutuyorlar hep kötü şeyler i söyleyip duruyorlar herkes dört dörtlük mü diyorum biz öyleyiz diyorlar çok zoruma gidiyor o kadar daraldım o kadar bunaldım ki nefes alamıyorum artık sürekli birileri tarafından aşağlanmak o kadar zoruma gidiyor ki hastalıyorum ona bile inanmıyorlar hamileyim dün bayıldım yanımda kimse yoktu eşimi aradım umursamadı ailemi aradım umursamadı kendim 2 yaşında oğlumla hastaneye gittim iki serumdan sonra kendime geldim hala bana inanmıyorlar artık bıktım sürekli hastalamamdan bıkmışlar hakkımı helal etmiyorum hiç birine oğlum a karnımdayken engelli olabilir dediler onda bile sen çok hastaneye gittin ondan oldu dediler 9 ayım zehir oldu bir kere bile sormadılar halimi bıktım artık