Evden cıkmamaya cıkıncada ankaranın igrenc kalabalıgına o kadar alışmısım ki normalde dışarı cıkalım demeyen esim iki gündür diyor iki gündür cıkmıyorum evde de acaip bunalıyorum hafta ici.. Bugun akşam üzeri bir bunalım geldi evlilik icin üniversitesimi bıraktıgun icin cok pişman oldum bes yıl ögrencilik oh mis sonrada is hayatı diye.. Sonra dedim ki belki ozamanda baska sıkıntılar olucaktı bu dünyada öylede böylede zaman geciyor namaz kılıp kul olabilsek onun haricindeki hersey gercekten bos geldi.. Aksattıgım uzun süre bıraktığım namazlar geldi aklıma.. Sizde yarama tuz bastınız..