Ben de bunları hissettim, camdan atlama değil de hep aklıma" bende çocuk bakabilecek sabir yokmuş neden çocuk istedim ki " düşüncesi geliyordu. Ama kızım şimdi bir yaşını geçti, bidi bidi biseyler anlatıyor bana, gelip sarılıyor içim eriyor. Biri bana geçecek dediğinde bogasim gelirdi, ama gerçekten geçiyormuş. Tabi ki sorumluluk bitmiyor ama hem daha kolay hem de çok daha eğlenceli oluyor. Benim en büyük şansım kimse karışmadi, benim isteğim dışında hiçbisey olmadı, bebeğime dokunamadilar. Çünkü eşim yanımdaydı, Kendi ailesiyle ilgili bişey olduğunda o söyledi, benim ailemle ilgili olduğunda ben konuştum.