Canım benim kayın babam yok , kaynanamın da kendi evi var yalnız onun yanındaydık. Ben bir kaç aydır gerçekten hiç tahammül edemez hâle geldim her şeyine. Eşimden Allah (c.c) razı olsun beni benden daha çok düşünür. Başka kardeşleri olmasına rağmen neredeyse onun yanında kalmaya mecbur gibiydik. Konuştuk eşim de elinden geleni yaptı ve şuan ayrılıyoruz evimizi tuttuk . Biz biraz daha sessiz kalıp her şeye tamam desek, bi anneleri olduklarına unutacaklar