Dün o bana geldi çocugu var 6 yaşında benimki de 15 aylık. Odada oynadılar oyuncaklarla falan ama çocugu benimkine hiç pas vermiyo oynamıyo kendi takılıyo ömer yanına gidince oyuncakları vermiyo hayır ben oynuyorum diyo benim garibimde peşinde dolanıyo çok seviyo çocukları. Parmağıyla kola falan bastırma huyu var ömerin işaret Parmağıyla çocugun koluna bastırıyo gülüyo ben diyorum sev annecim cici yap diyorum çocugun annesi hayır sıkılmaz diyo ömere yapma diyo. Ee bende diyorum zaten yapma etme demek yerine olumlu şeyler söyleyip duruyorum sevilir annecim cici yap sev abiyi diyorum falan. Çocuk kendi legosunu getirmiş ömerden kaçırıyo ömer değişik oyuncak gördü diye nasıl koşuyo peşinden içim acıdı ya cocuk asla vermiyo anneside kalkıp demiyo ki hadi bunla da oynayın. Ömerin oyuncaklarını bile ondan kaçırıyo. Diyorum ki o bebek anlamıyo daha oynamayı pek bilmiyo sen onla oynamaya çalış diyorum yok çocuk yanaşmıyo ömeri odadan kovcak nerdeyse kadın kalkıp bişey demiyo anca ömere diyo yapma sıkma yapılmaz sev falan diye. Tamam düzgün söylüyo ama birazda kendi çocuguna de yani. Acayip geçimsiz ve bencil yetiştiriyo çocugunu, her lafında kendi çocugunu yüceltiyo, ee tamamda buda bebek yani 15 aylık daha ha bire uyarı yapıyo. Bende en sonunda o bebek daha anlamıyo o kadar laftan dedim aldım ömeri gel biz burda oynayalım diye ayrı oynadım çocugumla. Aramız iyi hoş sohbetimiz iyi aslında bugunde o beni çağırdı nezaketen gidicem ama çok üzüldüm dün ömer çocugun peşinde gülerek geziyo sarılmak istiyo resmen oynamak dokunmak istiyo çocuk hızlıca gidiyo ömer düşüyo, tamam oda çocuk tabiki ama annesi hiç müdahale etmiyo. Siz hem benim hem o kadının yerinde olsanız iki tarafa nasıl davranırdınız mesela. (ömerle ilk defa çocuklu ortama girdim nerdeyse o yüzden bi değişik geldi tavırlar ondan soruyorum)