Kızım onbeş aylık o da evde aşağı yukarı aynı. Bazen kendisi gider odasına dakikalarca kitaplarına bakar bazen de bir saniye ayrı durmak istemez. Babasi varken en fazla üç dakika falan durur sonra anneee diye koşa koşa gelir :) artık isim olduğunda dışarı gönderiyorum ben de, o zaman saatler geçsin hiç aramaz beni. Misafirliğe gittiğimizde de çocuk varsa yine döküp bakmaz yüzümüze, arada gelir dokunur geri gider. Her çocuk farklı. Ruh halleri de değişir sık sık, huyları da. İlla ki geçecek bu dönemler. Ben artık işleri biraz sallamada buldum çözümü. Sabah mesela durmuyodu, bulaşıkları bırakıp dışarı çıkardım. Eve gelince pamuk gibi olmuştu geçti odasına ben de bulaşıkları topladım.