Ortada problemli biseylerin olduğu kesin. Ama bu bebeğiniz değil sizin duruma bakis açınız. Birincisi üç yaşında bile olmayan bebekten yetişkin olgunluğu göstermesini beklemeniz. İkincisi TV'nin karşısına oturtup iletişim sıfır demeniz. Bunu siz göstermezseniz o nerden görecek, öğrenecek. Üçüncüsü oyuncaklarla çok fazla oynamıyoruz ondan mı deyip problemi bu kadar net teşhis edip bişey yapmıyor olmanız. Bahsettiğiniz kişi yetişkin bir insan değil, ondan oturmasını, sesini çıkarmamasini, biseyler döküp etrafı dagitmamasini bekleyemezsiniz, çocuk çünkü o. Bunların ne olduğunu bilerek doğmuyor, bunun sorumluluğu eşinizde ve sizde. Lütfen çocuğunuza defolu mal muamelesi yapmayı bırakın. Çocuk bizim aynamiz, biz ne verirsek çoğunlukla onu yansıtıyolar bize. Ve bir problem olduğunda ilk sorgulamamiz gereken çocuk değil kendimiziz. Ayrıca eşinin kız çocuğuna benzemiyor lafını da gerçekten anlamadım. Bebeğin kızı erkeği olmaz. Hareketli insanın kızı erkeği olmaz. Kızlar susup sakince oturmaz ya da erkek diye hareketli olabilir ama kızlar sakin olmali diye bişey yok. Yani sonuç olarak bebeğinize giden yolda adımları siz atmalısınız. İletişim kurmaya , oyun oynamaya siz çalışmalısınız