Çok yoruldum beni hiç etmenden, aybı evin içinde beni förmeyişinden bana sessiz sessiz işlediğin piakolojik şiddetten bana olan saygını tahammülünü yitirmenden çok yoruldum bi şeyler düzelsin diye sabır etmekten sen dağılınca seni toparlayıp sen toparlanınca beni hiç etmenden çok yoruldum her gün demlenen çayın sesinde bugün belki farklı olur düşüncesinden çok yoruldum benş görmemenden duymamandan ağlamamı bağırmamı susmamo duymamandan çok yoruldum her gün sessiz sessiz kırılıp sabahında güçlü olmak zorunda olmaktan çok yoruldum senin haberin nile yokken sana kırılıp yine senin haberin olmadan seni affetmekten çok yoruldum beni artık kırmaktan korkmamandan çok yoruldum çok yoruldum...