ben bahsetmiştim sevdiğim biri vardı bekar o beni terketti çok kötüyüm sabahtan beri toparlanamıyorum çok sevdim yemin ederim çok sevdim ya çıkarsız sevdim olmaz ben boşandım bırak bizden olmaz çocuklar var dedim sevdirdi kendini girdi yerleşti hayatıma beni benden alıp gitti beni bebek gibi seven bana kıyamayan adam gitti sırf ablası o dul boşanmış çocuklu olmaz diye sözde seve seve gitti sözde unutmayacak beni sözde Allah'a emanetimsin dedi ve gitti babam yaşlı benim yüzümden ölür dedi bunu kabul etmez dedi dedi ve gitti ben onu çok sevdim çok söz verdik bir aile olacaktık birbirimizi geç bulduk kaybetmek yok dedik sonuna kadar savaşacaktık ilk defa böyle sevdim ilk deva kalbim olduğunu ilk defa kadın olduğumu hatırladım beni sokak ortasında boynunda çocuk gibi taşıyan beni mutluluktan ayaklarımı yerden kesen en zor anımda yanımda olan adam gitti kabul edemiyorum dayanamıyorum çocuklarım var onları çok seviyorum ama kalbim de onu çok sevdi çok direndim çok ayrıldım yapamadım şimdi ne olacak aramaz mı pişman olmaz mı affet demez mi gel aileleri ikna edelim demez mi uyku girmiyor gözüme ağlıyorum istemsizce elimde değil saat 2 işten çıkıyor bekliyorum arar diye aramaz belkide bilmiyorum canım yanıyor yemin ederim ilk defa sevdim sevildim ben boşanmak istermiydim ben böyle olsun istermiydim bir daha iyi olamayacağım lütfen kimse linç etmesin bende bir insan bir anne bir kadınım duygularıma engel olamadım ailede kimse beni istemedi direk redd Etiler tanımadan girmeden boşandığım için içim kan ağlıyor :(
