İnsan bebeğine bakınca boşanma fikri çok ağır geliyor , kiyamiyorsun , bir anne olarak anlıyorum.Ama şöyle bir durum var , biraz kişinin olaya bakışı ve mücadele etme şekliyle ilgili diye düşünüyorum ..Ben geriye dönmem , geçmiş geçmişte kalmıştır deyip affedip ileri bakabilecek seniz boşanmayın.Ama yapamam , bu travmayı atlatmam çok zor diyorsaniz da kendinizi ve çocuğunuzu mutsuzluga mahkum etmeyin.Unutmayin , siz mutsuz olursanız , çocuğunuzu mutlu edemezsiniz.Ekonomik özgürlüğünuz varmış , bunun için şükredin , o adama muhtaç değilsiniz.