Eşim köyde yetişmiş. Şehirli cocuklar gibi giyinmeyi, şakalaşmayı, gezmeyi, gülmeyi bilmez. Baskalarının eşlerini görünce imreniyorum ve ister istemez onu kıyaslıyorum. Onlar sanki daha üstünmüş gibime geliyor. Uyarıyorum ama ben buyum diyor sözde suleymancılarda yetişmiş ama namaz kılmaya ikna edemedim. Baskaları damatlarım namazında niyazında diyor ben malesef anneme o lafı dedirtemedim. Yılbası için özel bişey yapmak istesem biz muslumanız diyor. Benim de psikolojim bozuldu onun demediği şeyleri diyormuş gibi bir anda parlaya biliyorum. Mesela tesettüre zorlanmak istemiyorum dedim o da sinirlenip ben senden bunu mu istedim dedi ve bunun gibi daha bir çok konu. İyi yönleri var mı var tabiki ama kötü yönleri daha baskın. Ben artık onu kırmaktan sıkıldım onu olduğu gibi kabul eden birini hakettiğini düşünüyorum. Yollarımızı ayırmamız gerektiğini ona nasıl söylerim kabul etmeyecektir veya çok uzulecektir. Orta yol bulmaya çalışıyorum ama olmuyor.