Of kızlar bu yasima kadar bu kadar takmazdım ama 30umdan sonra cocukken yasadiklarım surekli aklima gelir oldu zor bi cocukluk gecirdim bunun yansimasi olarak panik bozukluk kaygi bozukluguyla gecti gencligim. Akrabalarimdan ve kendi babamdan cok duygusal siddet gordum anlatsam roman olur iyi seylerde vardir ama hep kotu seyler aklma kazınmıs. Babamla tek iletisimim "kes sesini cevap verme" buydu. Suan babamla aram iyi ama hep aklima geliyor yasadiarim bogazimda yumru oluyor. Surekli mutsuzum evime yansiyor cocuguma yansiyor esime yansiyor suratm durup duruken asiliyor engel olamiyorum. Kuran okuyorum farkindalik vidyolari aciyorum ama ustumden atamiyorum bazen ölsem kurtulsam kendimden dedigim oluyor.birine anlatsam takma kafana deniyor zatn kimsyi boyle seylerle sıkmak istemem utanirim. destege ihtiyacim var ama muaynelerde malum siz olsaydiniz napardiniz kizlar Allah herkesin yardimcisi olsun..