Kızlar bebeğime bakarken çoğu zaman kendimi yetersiz hissediyorum sizlerde de oluyormu mesela yattigım yer dışında heryer toplu ama bu odada biberon mama kıyafet oyuncak dağınık buna kızıyorum jilet gibi dursun istiyorum olmuyor topluyorum sabaha gene aynı oluyor yok kıyafet değiştik yok mama yok eğlensin diye oyuncak gerçekten öyle jilet gibi güzel bir odada uyusun istiyorum bebeğim odasi jilet gibi tutabilen varmı bebekle ben kendime kiziyorum bebeğimi dağınık yerde uyutuyorum diye uykusuzluk problemi çok var uykusuzluguna sığınıyorum diye kızıyorum oysa sadece bu yattigimiz oda hergun dağılıyor dagildikca her gün kendime kiziyorum özellikle beni mafediyor bu uykusuzluk 5 de uyandık bebek sallıyorum hep uykusuzum hiç birşeye yetişemiyorum sanki birde en ufak şeyde mesela adınla seslendim bebeğime bana bakmadı ya bebeğim ben çok konuşmadım ondan oldu tabi bilmem ne hemen başlıyorum kendimi suçlamaya zaten bebek bu dalıyor bazen biliyorum ama hep yetersiz hissediyorum kendimi aslında gelişimi iyi kilosu iyi diş bile çıkardık 6 ayligiz gayet sağlıklı ama en ufak birşey hemen kendime bağlıyorum ben nasıl olacak böyle bilmiyorum ya ben az konuşursam da bebeğim konuşmazsa ya yürümesine destek olmazsam kafasını vurdu mesela hihh senin yüzünden oldu dikkat etmedin ben kötü anneyim işte diye herşeyi kendime bağlıyorum vs hep vesveseye kapılıyorum bundan nasıl kurtulacağım ben ne zaman geçer ki bu duygu