Kızımı meleğimi çok özlüyorum başkasına teselli vermek üzülme demek kolay geliyor ama kendi içimdeki ateşi söndüremiyorum 2 senedir gözümün önünden gitmiyor kefene sarılmış minik bedeni elimden kayıp giti kucağıma alıp koklayamadan bile meleğimi çok çok özlüyorum her aklıma geldiğinde göz yaşlarıma hakim olamıyorum