Ben ilk geldiğmde çok zorlanmıstım. Sonra kapı komşumla bir iki defa karşılaştık ve konuşmaya başladım. Çekingen biri değilim ilk adımı hemen atarım . Yaşı da benden baya büyük ama çok iyi anlaştık. Gider geliriz evlerimize. Sonra onun sayesinde de apartmandan bir iki komşuyla tanıştım. Ha sorarsan her gün mü onlarlasın diye hayır tabi ki :) ama en azından bu sehirde tek olmadığımi hissettiriyorlar. Gurbet zor gerçekten. Insan bazen istiyor anasına ,bacısına çaya gitmeyi. Ama olmayınca da olmuyor. Bu durumda bizim en yakın dostumuz eşlerimiz :) ben şahsen öyle görüyorum dostum da , arkadaşım da ,sırdaşım da kocam :) Ama dediğim gibi sen bazen nefes almak için bile olsa dışarı çık. Illa ki bir konu komşuya denk gelirsin. Sonra da merhaba felan dersin ve zaten hemen bir bağ kuruluyor