Canim ben kacmadim ama farkli bir sehre gelin gittim. Esimin tum akrabalari burada. Yasitim dunya kadar insan var ama ben istanbuldaki arkadaslarima alistigim icin buradaki insanlar bana daha farkli geliyor 2 sene olmak uzere evleneli hâlâ bir tane bile arkadasim yok gel oturalim diyecegim. Tum gunum esimle geciyor. Ben de cok istiyorum bir kiz arkadasim olsun diye ama cidden arkadaslik yapabilecegim tarzda biri ile tanismadim henuz. Coook yalnizlik cektigim oldu tabiiki de senin gibi. Gel kahve icelim gel cay icelim diyecegim bir arkadas. Kiyafet sac makyaj konusacagim bir arkadas.. ama yok bazen boylesi daha iyi diyorum cunku kadinlarin birbirini fisekledigini goruyorum cogu kez hele de boyle bir donemde kim ne dusunuyor hic kestirmek mumkun degil. Akışına biraktim artik, icimin isindigi biri ile tanisirsam neden arkadaslik etmiyim. Tanismazsam da yalnizligimin tadini cikarmaya calisiyorum bebegimle birlikte. Esim taktir ediyor mesela sen diger kadinlar gibi degilsin toplanip dedikodu yapmiyorsun diye, bu yuzden de benimle hem es hem arkadaslik bagini daha da guclendiriyor her gecen gun