Anladığım şeyi özetle örnek vermek istiyorum. Teyzemin iki oğlu var birine kendi baktı diğerine kaynanası. Kaynanasının baktığı çocuk acayip sosyal konuşkan ve girişken. Teyzemin baktığı 6 yaşına kadar konuşamadı. Kaynanasi yedirir içirir nereye giderse götürür her ortama sokardı. İş verirdi, ortamı kalabalıktı. Bu süre zarfında teyzem çalışıyordu.
İkinci çocuğa teyzem baktı evde tek yaptığı yemek temizlik. Oyun yok, sohbet yok akşama kadar çocuk elinde telefon önünde televizyon. 6 yaşına geldi çocuk su bile diyemezdi. Ağzından tek çıkan '' tıh tıh ,hi ii'' gibi anlamsız tek hece kelimeler.
Yani demem o ki, çocuğa kimin nasıl baktığı çok önemli. Kreşde olur ilgili bir ebeveyn de olur. Otizm varsa bile en aza indirilebilir. Yoksa da ilgisiz bir oda içinde bir başına büyüyen ileri zeka bir çocuk bile hayattan kopar.