Tek çocuğum, eşimin geleni gideni oluyor kardeşleri geliyor, yeğenleri var, ablası var. Bazen bir araya geliyorlar, yada iki kişi yan yana ise diğerlerini arıyorlar. Öyle kıskanıyorum ki. Hep bir iletişim içindeler . Bu hayatta başıma gelen en kötü şey. Çocukluğum bir başıma şimdiki hayatım bir başıma. Milletin evine giderdik cümbür cemaat oturuyorlar, eve gelirdik odama girerdim tek başına balkonda otururdum, hayalimde kurduğum kardeşlerimle konuşurdum. 26 yaşındayım hala bazen hayal kurarım. Bana yapılmış en büyük haksızlık bu. Ağlıyorum ağlıyorum çözüm yok.