Merhaba arkadaşlar sadece dertleşmek içimi dökmek için açıyorum bu postu.
Çok mutsuz bir hayatım var eşimle türlü sebeblerden ötürü hep kavga ettik yüz göz olduk şimdi birbirimize karşı çok soguguz duzelemiyoruz bir türlü onun yaptıkları bana batıyor benim yaptıklarım ona batıyor. 1,5 aylık bebeğim var ailemden uzakta yaşıyorum ve yaşadığım şehirde kimsem yok bu süreçte çok bunaldım. Doğum yaptım annem 10 gün kaldı yanımda sonra gitti yine kaldım tek başıma çocuk bakımı ev işi yemek temizlik tek başımayım. Psikolojik olarak iyice çöktüm. Gidip dertleşe bileceğim kimse yok yanıma yardımcı kimse Yok çok çaresiz ve çok yanlız hissediyorum kendimi. Nasıl atlaticam bu süreci bilmiyorum.
Cevap yazamazam kusura bakmayın bebeğim düşünüyor.