Ben yogun bakimda kaldim dogumda kizima kardesinin dogdugunu soyleyemedik annem kardesimi daha cok seviyor onunla ilgileniyor demedsin diye. Hastaanede psikolok tan destek aldim nasil soyleriz diye;
Doktor soyke söyledi. " Hic bir zaman mükemmel olmak zorunda değiliz, savastan kacan, savasin ortasinda yasayan cocuklari dusunun onlarin psikolojilerini, onlar dda cocuk ama savasin ortasindalar" bunu duyunca ben hak verdim. Biz zaten tüm fedakarligi yapiyoruz. Dort dörtlük olmasin bazi seyler
Benimde kucuk 40 gunluk buyuk 5 yasinda. Anca adapte oldum. Bebeğim prematüre dogdu extra bakim istiyor. Emzik alistirdim isim kolaylasti diyebilirim. Her istediginde emziriyorum. Uyuyor. Gaz problemi extra. Buyuk icinde ben ve babasi elimizden geleni yapıyoruz ama bizde insaniz ve bu fedakarliga rağmen tabiki kimse bizden mükemmel olmamizi bekleyemez. Kendi basina oyun kurmayi öğrettim. Birde havalar isindigi icin belirli saatlerde disari cikip bebek arabasi ile hava aliyoruz hem kafasi dağılıyor hem. Yoruluyor.
Dun babaannesi bizdeyydi onun tepesinden asagi inmedi cok normal ilgiyi baskalarindan bekliyor esim de isten cikinca zaman geçiriyor yeter
Kuzum bende cok ilgili bir anneydim 2. Ye kadar ama inan daha fazlasini yapamıyorum cunku kadin olmak zor anne olmak daha zor. Ev isi camasir bulasik iki cocuk ve kisisel bakimin hepsi senin elinde ve sen daha iyisini yapamazsin bu kadar mükemmel olma.
Bende cok agladim, kizim bana soyle dedi anne artik uyuma diye. O zamanlar cok agladim ama artik herseyin farkindayim