kaynanamla biraraya her gelişimde iş bul çalış eşine destek ol kızına gül gibi bakarım diyo.kizim 27 aylık.kaynanam birgün bile asla evde oturan biri değildir hergun dışarda hergun gezmelerde.kendide diyo nereye gitsem yanimda götürürüm hergun makarna yediririm kilo alir senden daha iyi bakarım falan filan.bir gün hastaneye gidiyim emanet ediyim o gün kızımın karnı ya makarnayla doyar yada cips şeker çikolata ile bunlar onun nezdinde iyi bakmak.calismaya başlasam kızım mahvolur kaynanam nereye gitse peşinden sürükleyecek uykusu olmayacak duzeni olmayacak.bir daha kaynanam calis derse nasıl bir cevap veriyim ki bir daha asla diyemesin.bu arada eşim çalış asla demiyo ve şükür geçinebiliyoruz