Yaklaşık 3 yıllık evliyiz. İyiliğine çok iyi bir eşim var. Temizlik yapar yemeği arada yapar. Ama bir sevgi sözcüğü diyim de eşimin gönlünü alayım, bir ufak gül götüreyim de mutlu olsun. Karima sarılayım öpeyim asla demez. Muhabbet sıfır gibi. Zaman buldukça uyur. Defalarca Allah'ım eşim bir kere sarılsın öpsün diye dua ettim. Evde yapayalnız hissediyorum. Bişey anlatsam kafası telde olur sadece hıı der dinlemiş gibi yapar ama dinlemez. 7 aylık bir kızımız var. Onu öper koklar sever içimden derim bı kerecik beni de böyle sever mi ki diye. Hayal ederim eşimle plan yapmak isterim o erkek arkadaşlarıyla plan yapar. Cidden çok yoruldum. Böyle bir ömür geçer mi? Konuşurken aşkım canım der. Seviyor gibi de gözüküyor ama neden böyle ki :( bir de onlarda sevgini göstermek ayıp. Babası kızım doğdu bir kere kucağına almadı. Eşim babasinin yanında kızımı kucağına almaz. Ben batılıyım eşim doğulu. Napcam bilmiyorum. Bir kadının eşinden sevgi görmek istemesi suç mu? Ben yanına sokulurum kolunu açıp sarılmaz. Çok zoruma gidiyor.