2 senelik evliyim. 5 aylık ikiz kızlarım var. İki senede 15 senelik evlilik yaşamış gibiyim yaşamadığım sorun kalmadı. Eşim çok ailesine düşkün parasin hesabını bilmez evi eksiksiz koymaz ama iki insan var sanki için de bazen deli gibi bazen akıllı. Ve ben artık iyice sogudugumu hissediyorum. Yapmadığı haksızlık kalmadı. Ailem çok dedi doğumdan önce doğumdan sonra gitme oraya diye gurbetteyim uzak bir memlekette. Belki Babalık duygusu gelir diye gittim gene aynı. Artık ailem ne git diyor ne kal. Ama ben herşeyden herkesten soğumuş gibiyim. İçimde hiç bir sevgi umut hissi yok. Eşimden önce geldik memlekete 1 hafta önce diye işi yüzünden gelmesi uzadı. Bu 1 hafta içinde doğru düzgün arama sorma yok. Sadece kızlarının resmini istiyor bu kadar saygi desen gram yok. Kızlarım 5 aylık oldu bebek arabası istedim alırım ha şimdi ha yarın diyerek ailem aldı diye demedigi kalmadı. Anneligimle vuruyor beni sürekli kızlarınla ilgilenmekten acizsin. Bikmissin bilmem ne bilmem ne kendisi 5 dk kucağına alır sever bırakırdı tek başıma kaynanam gilde bakarsın edersin diyor oğullarına akıl veriyorlar. Eşim gelince annesi gilin yanına gideceğiz ve gram gitmek istemiyorum nefret ediyorum doğum zamanı neler yaptılar neler . Bosansam illaki aileme yük olurum diyorum babam ters adam birşey der kaldiramam diyorum ne yapacağımı şaşırdım kara kutu içinde gibiyim. Sadece nefes alıp veriyorum ve çok yoruldum.. ne yapacağımı şaşırdım..