Selam herkese,
Uzun süredir sıkıldığım bir konu hakkında yazmak istedim.. Ben hep çalışan bir insandım ama çalıştığım yerde problemler olunca işten ayrılmak zorunda kaldım. Tekrar iş arama süreci, pandemi derken 2 yıl evde kaldım. Bu süreçte doğum da yaptım. Şu an 7 aylık oğlum var ve tamamen meme bağımlısı bir bebek. Bu da beni ayrı yoruyor..
Oturduğum apartmandaki kişiler yaşıtım insanlar değil, ortak çok az noktamız var. Evde zaten bunalıyorum onlarla bir araya gelince daha çok bunalıyorum.
İşe girsem doğru düzgün bir iş yok, bebeğimi kime bırakcam derdi hep ayrı zaten.. Bu şekilde de çok fazla köreldiğimi ve kendime bir şey katamadığımı hissediyorum..
Kitap okumak ve bir iki etkinliğe katılmaktan başka yapabildiğim bir şey yok bu ara. Zaten hayat yeterince pahalı, yapılacak şeyler iyice kısıtlandı..
Ne olacak bilmiyorum ama çok bunaldım