Bak canım okur musun bilmem ama ben de senin gibi oldum. Ortanca 1 yaşındaydı hamileymişjm meğer mecburen sütten de kestim. Gök moralim bozuldu çok ta ağladım. Ama aldırmadım .. aldır diyen oldu hatta ilk doktora gittim hani dedim nedir bu ağrım kist falan mı var annemlerde bendeydi , kadın dedi hamilesin aman Allah im eve geldim annem ve babam benimle konuşmadı. Sanki kocamdan değip de başkasının altına yatmışım da hamile kalmışım gibi benimle hiç konuşmadilar. Eşim hep destekçimiz oldu bosver dedi üzülme ben bakarım yardım ederim sana. Vs vs... 4 Ay hiç alışamadım... sonra bi silkelendim dedim neye üzülüyorsun olan olmuş nasip buymuş. Kendime geldim .. evet zor oldu ama Rabbım yardım ediyor inanki yeter ki sen bu sınavdan alnının akıyla çık. Ortanca kızım doğum yaptığımda 18 aylikti ve ben tuvalet eğitimini ilerde nasıl yapacağım derken kara kara düşünürken kendiliğinden alıştı. Bez taktırmak işte.edi ağladı falan bende tamam dedim bi deneyeyim o gün bugün hiç bez takmadım. Allah ima binlerce kez şükürler olsun. Yeter ki sen Allah de Allah yardımcın oluyor. Kardeşleri çok sevdiler inanki çok iyi bakıyorlar.. ve okadar tatlı bi bebekki herkes hayran kalıyor. Yani demem o ki madem aldirmayi düşünmüyorsun o zaman kendini hiç üzme Allah büyük her zaman da yanında.
Annemler bana küstü demiştim ya geçenlerde annem oğluma diyorum severken lan oğlum hiç istemedim seni ama çok dadli bişeysin diyor.
Kimseyi dinlemem , çevrenin lafını asla... ben hamileyken yüzüme tükürüp, şimdi hakkettin diyen bile oldu ve bunu yapan cinsiyeti belli olduğu oğlunu iğneyle öldüren insandı... ben ne dedim benim inancım onu öldürmeye el vermez. ...!! Dediğim gibi uzun oldu ama seni şuan çok iyi anladığım için yazmak istedim.