Hiç güzel hatirlayamiyorum güzel bir anım dahi gelmiyor kocam için ve 19 temmuzdan beri benimle konuşmuyor annesi sürekli heryere devam ediyor benim hakkımda ileri geri konuşuyor ve bu adam mahal verdikçe artık çok nefret beslemeye başladım kendisinden ve şuan resimlerine bakıyorum içim ciz etmiyor bile sadece bakınca ben ömrümü nasıl feda etmişim bu insana karşı diyorum canım acıyor kendime ağlamak istiyorum aglayamiyorum kızım bende. İlgi istedikçe bebeğim surekli ağladıkça neden tüm yükü uzerimde hirpalanarak çırpınır gibi kosturuyorum anneyim ama sadece ben yapmışım gibi bu çocukları gibi tüm yükü omuzlarıma attı ve çok yorgunum içime sanki bir taş oturmuş gibi sanki hayatım kararmış gibi yapayalnız gibi hissediyorum kendimi çok kötü durumdayım gerçekten kızlar sanki kendi kendime ömrümü feda ettiğim için kendime hep kızıyorum o durumlara kadar geldim