Ne diyecegimi bilmiyorum. Esimi liseden taniyordum. Ama asla boyle evliligi hayal etmedim. Sevdim ama aşık olmadim sadece taniyordum. İlerisi yoktu hic görüşmedik mesela. Pat bi baktim evliyim.asla evlenmem dedigim biriyle tabi. Bide baktim cocugum var 3 sene geçmiş. Ama ne onu boyle ne evliligi böyle bilmedim. Bazen ne sarilsin ne konuşsun istiyorum. Argo kelimesi küfürleri var. Karin tokluguna yaşıyorsun derler ya ayni o. Neden o derseniz bilmiyorum ben biraz evlenince maddi manevi rahatlarim sandim. Daha kötüsü bekarliktan. Ne istedigimi alabiliyorum ne bi yere gidebiliyorum annesine anneme gidince disari ciktim saniyor. Cok gezdin diyor. Onunla dışarıda bi cay icmedik mesela. Gezmedik doya doya. Hep evdeyim.ne para var ne baska bişi. Ne evim ne arabam ne hicbiseyim yok. Aşıkta degilim aslinda kader galiba dedim doya doya sevmek gezmek onunla istiyorum. Sadece huzur olsada yeter. Linclemeyin hemen araba evmi diyorsun diye. Zaten onun olmadigini bilerek evlendim. Ama bekarken hava hos. İş dara düştümü herkesin yüzü ortaya cikiyor bence