Evet kendimi gördüm yazdıklarında. 3 senelik evliyim şu an hamileyim. Ben de o kadar çok özlüyorum ki. Sürekli bekar resimlerime, aileme bakıp göz yaşı döküyorum. Onları düşündükçe ağlıyorum. İnsanlar alışırsın geçer diyor ama bir türlü geçmiyor. Sırtımda bir yük. Ah baba evim sıcacık yuvam annemin sesi ailem hepsini çok özlüyorum. Kendimi buraya ait hissetmiyorum. Nasıl geçicek ne yapıcam bilmiyorum ama yuva kurulduktan sonra bıçak kesiği gibi kesip atamıyorsun. Ben de aynı çıkmazın içindeyim.