Ne çok acele etmiştik kavuşmak için bilmiyordum ki acele ettiğim hayat aslında geç kalmisliginin sebebi olacaktı..bir şeylere yetiselim derken asılı kacirdik .yaşadığımı zannederken yalanlarda avunmusum .gençlik bir yel olup esmis elimde kuru bir dal hep savrulmusum .şimdi yarım yamalak bir hayat herşeyden biraz var elimde .yamalı bir bohça gibi yaşamım sökülen yerleri hep dikmeye calismisim ama güneşe tutunca hep delik deşik oysa ki.simdi ne ovunmeye ne dovunmeye hakkım var .