Ya kızlar oğlum 3.5 yaşında seneye okula vericem ama kaygısı şimdiden başladı. Çok sakar sürekli düşer bi yerlerini çarpar falan deliriyorum bazen gözünün önüne bakmıyosun diye. Şimdi okula gitse benim gözüm arkada kalacak nasıl orda yalnız bırakıp gidicem ya bu durumu aşamıyorum çok evhamlısın falan demeyin öyleyim malesef. Çok küçük yaşta anne babamı kaybettim belki onun etkisi bensiz yapamaz gibi geliyo ama bana öyle bırakamam kalamam gibi şeyleri olmayacak hemen alışacak biliyorum çok hevesli zaten ama ben nasıl bırakıcam onu. Sanki gözümün önünden ayrılsa bişey olavak gibi geliyo napıcam ben ya hep bunu düşünüyorum bu sene de vermek istedim ama 1 yaş daha büyüsün diye bekledim ya da bahane ettim bilmiyorum çok üzülüyorum