Mukemmel anneyim diyenler acmasin

Question

Selam kızlar. Dertlesmeye ihtiyacım var. Ben kendimi kötü anne die hissediyorum. Kızımın bakımını elimden geldiği kadar yapıyorum. Altı hep temiz olsun, karnı tok olsun, temiz kıyafetler giysin, sağlığı yerinde olsun diye elimden gelenini yapiyorum. Hepimiz öyleyiz. Ama ben 90% zaman kızımla yanliziz. Eşim 1 hafta evde 1 hafta işte. Benim ailem ve  eşimin ailesi uzaktalar. Kızım yakında 2 yaşına girecek. Ben kendimi hep kızımı uyarırken durduramıyorum. Hep biseyler ağzına götürüyor. Götürsün öyle , 3 yaşına kadar öyle diyorlar ama herşeyi ısırıyor dışlıyor dişlerine zarar veriyor. Zaten ön 2 dişi çürümüş, 2 tanesi de azcik kırılmış. Ağzına götürme ağzına sokma , çıkar ağzından dişlerin ağrır diyorken buluyorum kendimi. Hep bişeyleri deviriyor, bir yerlere tırmalamıyor, biseyi tuttumu sadece ellemiyor salliyor. Bazen üstünde biseyler olan şeyleri de salliyor kafasına düşecek diye korkuyorum, veya duşa girdiğinde duş hortumunu salliyor başlığı düşecek kafasına doğru diye korkuyorum. Ben mutfakta yemek  veya kahvaltı hazırlıyorum hep yapma, çıkma, in asyaya, ağzına götürme, akvaryuma vurma falan diyorum. Vallahi biliyorum doğru değil ama yapıyorum işte. Sandalyeye çıkıyor zipĺiyor. Yanı atlamıyor resmen durduğu yerde zıplıyor. Kahvaltıyı yetistireyim diye yanında  olamıyorum. Yemek sırasında herşeyi de deviriyor döküyor. Dişlerimi  sıkıyorum istahasi bozulmasın diye ama yine de bir noktaya kadar susabiliyorim sonra patliyirum. Gün de kaç kere yemek verirsem hep aynı. Temizlemek sorun değil ama sorun işte. Ya ayağım altında dolaşıyor,  onda da kızıyorum bulaşıklar yıkarken kafasına damlıyor,  salona geçtiğinde de yine uyarma modundayim ben . Vallahi billâhi ben biktim artık uyarmadan. Büyük şeyleri dinlemediği için, küçük sorun olmayan şeylerden de uyarıyorum. Çenem açıldı mi hiç kapatamıyorum. Yemeklere yetişmekle uğraşırken oyuncaklarını da o odadan bu odaya götürüyor. Herşeyi yerlere bırakıyor. Aynı şeyleri yapmaktan da ben çok biktim artık hiçbişey yapmak istemiyorum. Hep psikologa gitmek istiyorum ama kızım 2 dk bile bensiz oturmuyor babasıyla da. Ben tuvalete duşa bile 2 dk dan fazla gidemiyorum. Uyuduğunda da ben hep birşeylerle meşgulum bişeyleri yetiştirmeye çalışıyorum ama yapamıyorum. Kendimi tükenmiş kötü bir anne hissediyorum. Doğumdan önce gayet normal sakin bir insandım. Şimdi kendimi tanıyamıyorum. Yanı belki kendi çocukluğumdan travma mi kaldı diyorsam hayır. Ben gayet sakin bir cocuktum annem uyarmasına gerek yoktu. Mesela uyarmakta açıklama da yapmaya çalışıyorum kızım şimdi canın acicak öyle devam edersen demeye yetişemiyorum. Anı anı hareketler ediyor. Şimdi derseniz ki kızını şikayet ediyor. Hayır şikayet değil. Normaldir belki çocuklar öyledir,  ama benim cevremde hiç çocuklu arkadaşım yoktu o yüzden bilmiyorum. Her çocuk farklıdır onu biliyoruz. Her anne de farklı, dayanıklık sınırı de farklı. Kızlar napayım ben? Kendimi nasıl susturayım? Yapma etme demekten çocuğum değil ben biktim. Kızımı çok seviyorum, dünyalar kadar. Her anne öyledir kendi evladını öyle sever. Ama ben bu durumdan dolayı sevdiğimi gösteremiyorum galiba. Büyüdüğünde gozlerine nasıl bakıcam? Anne sen hep uyarıyordun hep sesini yukseltiyordun diyecek. Kızlar akıl verin bana. Veya sadece gelin sarılalım ya. Kötü bisey yazmak isteyen arkadaşlar varsa bu gün yazmayın nolur. Iyi aksamlar. Öpüyorum hepinizi.

Answer 1

Hepsini okudum kendimi gördüm sende,gün boyu Metehan yapma Metehan çıkma Metehan açma orayı gel buraya git oraya demekten artık çenem çıkıcak gibi hissediyorum bide bende 2 tane var 2 buçuk yaşında ve 15 aylik,kızım hic  yerinde durmuyo ve anlamiyo anlamasını da zaten hiç hic beklemiyorum ama mesela ellemesi gereken şeylere dokununca elini çek kızım diyorum suratıma bakıp elini cekiyo sonra sırıtarak bidaha dokunuyo gelde kız ondan sonra  mükemmel anne diye bise yok,inan herkesin belli noktalarda zorlandığı yerler var ben 15 aydır 2 çocukluyum 2 cocuk yormadi cidden yormadi ne bakımları ne yemeleri ne içmeleri ne uykuları ama dur yapma etme demek daha cok yoruyo insanı,benim eşim yanımda çok şükür yani normal saatli bi işte calisiyo ama senin hem yalnızlık hemde ev cocuk üst üste gelince daha çok zorlamış Allah yardımcın olsun inşallah 

Comments

Çok teşekkür ederim canım. Bir insan beni anlıyorsa kendimi daha iyi hissediyorum. Burda yorum yapan arkadaşlar sağolsunlar,  kendimi daha daha iyi hissediyorum şimdi.

---

Tabiki insanın halinden yine insan anlar elbette anlattığın herseyi herkesin çocukları yapiyo yapmasa bile empati kurarak cevap verebilirler robot değiliz hiç birimiz,kızını alıp dışarıya gidip kapalı oyun alanlarına gidebilirsin evde dağıttığı şeyleri oyun haline getirebilirsin mesela benim oğlan oyuncak sepetine getirip ortaya döker birinin bile yüzüne bakmaz gider başka yerleri kurcalar onu alıp odaya getiriyorum ne oyuncak çeşidi varsa hepsiyle sırayla oynuyoruz daha sonra hadi artık toplayalım oyuncaklarını diyorum benden önce koşuyo toplamaya,böyle yaptığım ilk zamanlar ağlardı götürme diye ama ben her toplamada hadi toplayalım birazda yarın oynayalım diyorum o zaman aglamiyo tamam annecim diyo,haftada bi kez bile olsa oyun alanlarına götürmeye çalışın tek başına olunca da hırçınlaşır ama yasitlariyla eglenebilirse biraz biraz atar o enerjisini,ben kızım doğmadan önce eşim işte olsa bile oglumu alir dışarı çıkardım cafeye giderdik o otururdu ben çay kahve içerdim o zamanlar 1 yasinda falandi hem bu şekilde kendi enerjini de yüksek tutmuş olursun sende bunaliyosun sürekli evin içinde,kendine de güzel vakitler ayı,evde uğraştığı şeyleri aktivite haline getirmeye çalış zararlı şeylere el atınca tabiki uyar ama zararsız mutfak gereçleriyle falan oynarsa tepki verme çünkü bir iki bir iki ondan da bıkar,mutfağı örnek veriyorum çünkü çocuklar genelde mutfak dolaplarina merak saliyolar  :)

Answer 2

Çocuklar evde tek olunca hırçınlaşıyo enerjisini atamıyor yaşadığınız yerde oyun alanları falan varsa avm de falan ben olsam sürekli cıkarırım bide aktivite sınıfları oluyo küçük yaştaki cocuklar için anneyle aktivite falan yapıyorlar toplu şekilde öyle şeyler iyi gelebilir 

Comments

Çok teşekkür ederim canım. Sadece çocuk parkına götürüyorum. Ama sen dedikleri araştırıcam. Yazık kızıma evet o da yanlız kendisi gibi çocuklarla oynarsa belki daha değişecek.

Answer 3

Bazen benim de sabrım da tükeniyor. Oğlum 22 aylık her yere tırmanır boyundan büyük eşyalarla uğraşır. İş yapmama izin vermez. Bende sürekli yapma etme derken buluyorm kendimi. Ama son zamanlarda şunu fark ettim. Mesela yapmasını istemeyecegim şeyi yaparken önce bana bakıyor sonra bi kere yapıyor hayır dersem inada bindiriyor sessizce ve tepkisizce izlediğimde bir iki yapıp bırakıyor. Bence tek amacı benim dikkatimi çekmek benimle iletişime geçmek. Yaptığı şeye kızdığım da yada güldüğüm bı şekilde benimle iletişim kurduğu için yapmaya devam ediyor. Bence sende en azından bir kez dene. Belki faydası olur. Evini de ona göre duzenlemeye çalış. Mesela benim evimde onun için tehlikeli olacak şeyler başka oda dadir ve kapısını kilitlerim. Sadece salon mutfak ve kendi odasının kapıları açıktır. Mutfakda da tüm dolap çekmece vs hepsin de çocuk kilidi var. Solan da ona zararlı olacak herşeyi kaldırdım. Tv ünitesini bile çıkardım evden düşün tv duvara monte. Sende evde kendince evde bazı duzenlemelere git inan çok faydası oluyor. Baktın olmuyor bırak ev işleri biraz eksik olsun. Herşeye yetişmek zorunda değilsin. Bide gün içinde bir saat belirle o saatte sadece onunla oyna. Ve bu saat hergun aynı olsun. Mesela kahvaltıdan sonra yada oglen uykusundan uyanınca. Cocukda buna alışsın uyku düzeni gibi oyun için de çocuklara bir düzen gerekiyor. Yoksa sürekli bende varım beni gör diye diye dikkatimizi çekmek için herşeyi yapıyorlar. Buna rağmen yine yaramazlık yapacak yine seni kızdıracak mükemmel bir çocuk olmayacak tabi ki ama en azından sen biraz daha rahatlarsın. 

Comments

Çok teşekkür ederim canım. Mutlaka deneye cem.

Answer 4

Şimdi aynı seyleri ben yazıkcaktım buraya 2 yasına girecek 2 ay sonra ama beni mahvetti anlatıgın tüm seyler benim kızımda da da var bende pskolaga gidicem hergün agliyorum bende kızım cenesi hiç kapanmıyor hep aglıyor kendine vuruyor bana vuruyor ısırıyor herseyi dokuyor sacıyor yemek yerken her yeri mahvediyor bende iyi bir anne olmadığımı dusunuyorum artık bttim uyku problemiizede var bizim 

Comments

Benim de uyku problemim var canım. Bak saat kaç olmuş ben hala uyumadım. Ama inanılmaz uykum var. Sabah zorla uyanıyorum. Sen de yorumlara tek tek göz at. Iyi fikirler var sen de dene. Yanlız degiliz arkadaşım.

---

Bazen insan kaldıramıyor cok zorlanıyorum ve bitane daha kızım var o o buyuk 7 yasında bana az da olsa yardım ediyor ama kesnikle ablasıyla oynamak istemiyor hep beni istiyor cok bunaldım ilk cocugum boyle degidli

Answer 5

Psikolog ayağına geldi kız çok şanslısın yani ben geldim ana branşım değil ama kendi çapımda araştırıp okuyorum az buçuk bilinçli yorum yapcam yani. Öncelikle yaşı tam o hareketlerin yaşı. Ama devamlı uyaracağın şeyler yapmasının sebebi ilginin sürekli onda olmasını istiyor ne yazıkki siz aranızda böyle bir ilgi iletişimi kurmuşsunuz( en azından şimdilik). Yani dikkatini çekecek bişey yaptığında hemen fark edip ona yöneleceğini biliyor. Sürekli senle zaman geçirmesi de buna etken. Sana tavsiyem her kızacağında git bi tane öp. Yani mesela komple yemeği yere mi devirdi o an sinirin tavan mı yaptı hemen bir tane öp saniyeler içinde yumuşucaksın. Olabildiğince ona olumsuz komut verme bırak dişleri acısın zaten bir yere kadar kendi canına zarar verebilir. Çoook büyük bir tehlike olmadıkça uyarma. Diyelim ki bir şey yapıyor ve onu yapsın istemiyorsun hemen dikkatini başka şeye yöneltmen lazım. İş ver ona mesela kahvaltı masası hazırlamasına izin ver . Birde bence en önemlisi kendi kendini mutlu et senin stresin onada yansıyor bir süslen spor yap hazırlan makyaj yap gez toz fotolar çekil ojeler sür evin içinde güzel giyin bambaşka mutlu kendine zorla zaman ayıran kendini aksatmayan biri ol mutlu anne mutlu bebek demektir 

Comments

Allah razı olsun canım. Çok teşekkür ederim yorumun için. Herşeyi deneye cem.

Answer 6

Sabir kuzum gececek bunlar ayni benim kizimi anlatmissin 2,5 yasinda gun icinde milyon kez uyariyorum tabi dinlemiyor ayak tabanlarim agriyor pesinde yurumekten dayanamayip bagiriyorum, poposuna şaplak atiyorum sonrada pisman oluyorum yani bizde insaniz bizim enerjimiz bunlara yetmiyor ama gececek bir daha cocuk olmayacaklar diye kendimi rahatlatmaya calisiyorum. Sabr.

Comments

Çok teşekkür ederim canım.

Answer 7

Eşinin yanında olmamasından kaynaklı bir duygusal boşluğun var bu da seni daha tepkisel ve tahammülsüz bir insan yapıyor.. Çocuklar genel anlamda laftan sozden anlamıyor benim kızım da öyle maalesef.... Bunu kabul edince sanırım bazı şeyler daha kolay. Bir kere uyarıyorum sadece sonra (canına zarar verecek bir şey olmadıkça) bir daha uyarmiyorum. Kendisi tecrübe ile ogrenmis oluyor. İnat etse de yapmayacağımi bir kere söylüyorum ağlasa da tepkisiz kalıyorum o da pes ediyor. Böyle böyle sakın kalabilirsin sadece.

Comments

Çok teşekkür ederim canım. Evet eşim normal işte çalışmıyor sabah gidip akşam geliyor olsaydı herşey bambaşka olacağını düşünüyorum.

Answer 8

Yemin olsun beni anlatmisin  bende kendimden nefret eder oldum aksam vicdan azabi cekiyorum ona kizdigim icin sabah kalkiyorum yine ayni bende napicam bilmiyorum allah sabir versin

Comments

Hepimize Allah sabır versin canım. Istersen en baştan yorumlara göz at. Güzel alternatifler yazmışlar. Ben de kendimden nefret ediyorum. Genel olarak değil de bu huyum yüzünden.

---

Bende bu huyum yuzunden inan artik herseye bagirir oldum oglum en trhlikeli seyleri yapiyor   ve  surekli uyarmayi huy haline getirmek istemiyorum 2 yas sendromu bi bitse  artik

---

Aynen tehlikeli seteri yapıyor ya. Bir de dinlemiyor. Ben de artık en ufak şeylere uyarmaya başladım. Kendimi durdurmak istiyorum.

Answer 9

Kızım 17 aylık sanki bizi anlatmışsın valla okurken ben yazmışım gibi hiss ettim aynı şeyleri yaşıyoruz hele o yatağa kanepeye çıkıp zıplıyor ya deli oluyorum düşüp bir yerlerine bir şey olacak diye Allah yardımcınız olsun şimdiki çocuklar çok zor 

Comments

Aynen Allah bize kolaylık ve sabır versin arkadaşım.

Answer 10

Sen kotu bi anne değilsin ki. Uyardigin seyler makul uyarilarm hepimiz yapiyoruz. Zivanadan cikmayan anne varmi asil onu sormak daha dogru. Bende uyariyorum uuarmayani yok ki. Zarar gelecek herseyde onu uyarıyorum.. guvenli bi ortamsa zaten ses etmiyorum. Kotu bi anne degilsin merak etme.. bizim annelerimize sorsak cok dayak bile yemisizdir. Kendini onu uyardigin icin suclu hissetme. Yalniz olman biraz kotu. Arada büyükler geldiginfe veya gittigimizde biraz cocuklar azda olsa oyalaniyor dedesiyle dayi veya herneyse. Ama emin ol hepimiz ayni durumdayız. Cocugunu uyarmayan anne yok. 

Comments

Çok teşekkür ederim canım. Evet malesef bizim büyüklerimiz uzaktalar.

Answer 11

Hepimiz öyleyiz. Öncelikle onları düşündüğümüz için uyarıyoruz. Onlara bişey olsa bizim de içimiz acıyacak. Ben şuan annemdeyim mesela annemin evi sobalı aklım çıkıyo sobada yanarlar diye. Öyle böyle değil korkum yani. Benim 3 tane var çocuğum. Hep arkalarını topluyorum hep yapma etme bağırma ver onu al bunu. Günlerim böyle geçiyo.

Kimse demesin ben bağırmıyorum kızmıyorum diye sabır taşı değiliz hiç birimiz 

Comments

Çok teşekkür ederim

Answer 12

Ay aynisi ben valla bebeğim bı yaşında erkek şimdiden tükendim hiç is falanda yapmıyorum işten falan geçtim istemeden bağırıyorum bende üzülüyorum günüm bu yapma etmelerle geciyorrr inşallah duZeliriz ve daha çok küçük bizi kötü hatirlamazlar sanırım   

Comments

Çok teşekkür ederim . Allah kolaylık versin

Answer 13

Aynı beni anlattınız sanki aynısını yaşıyorum bazen deliricek  dereceye  geliyorum  zaten bir parça aklım var olanda gidecek yakında

Comments

Allah kolaylık versin

Answer 14

Bence çoğu anne boyledir ben sık sık uyarmam ama kendine zarar vericek durumlarda kızarım da uyarırim da mesela dışarıya cikicagimiz vakit en nefret ettiğim şey merdivenlere dokunmasi çoğu kez hep dedim annecigim ellerini oraya sürme pis orası diye şimdi 28 aylık dışarıya cikicagimiz zaman kapıda bana kendisi söylüyor merdivenleri görünce anne pis diye bence yerinde de uyarıp öğretmek gerek herşeyi 

Comments

Teşekkür ederim

Answer 15

Bu kadar üstüne dustugun  için yapıyor zaten canım sen ne kadar ve neyi yapma dersen çocuk aksine mutlaka o şeyi yapar kendi haline bırak takma kafana zaman icin de sende daha sakin bir çocuk olduğunu göreceksin 

Comments

Teşekkür ederim

Answer 16

Sız bunları yasarken aklıma tek sey geldı oncelıkle harika anne sınız kendinize haksızlık etmeyin ikincisi Malesef bebeklerımız apartmana bagımlı hale geldiler mecburen hastalık VS son 3 yılda dogan hemen hemen butun bebekler aynı cunku enerjilerini yeterince dısarı atmıyorlar sıze nacızene fıkırım bol bol dışarı cıksın 

Comments

Çok teşekkür ederim canim

Answer 17

Öncelikle mükemmel annelik diye birsey olduğunu düşünmüyorum ve bu yazdıklarında hiçbir anormallik görmedim ben. Kendini üzme. Her anne gibi çocuğun için endiseleniyorsun. Uyarmak zorundayız zaten çocuklarımızı, başka türlü iyiyi kötüyü nasıl öğrenecekler ki? Benim sende gördüğüm tamamen yalnızlıktan kaynaklı bir sorun. Çocuğunu yalnız büyütüyorsun ve bu seni yıpratıyor. Çocukla tüm gün basbasa kalmak zor ve yorucu gerçekten. Bunun haricinde kendine haksızlık etme ve kendini harap etme, gayet iyi bir anne gördüm ben karşımda

Comments

Çok teşekkür ederim canım. Kalbime dokundun

Answer 18

Sen bunu birde iki çocuk olarak düşün kızlarımın arasında 2 yaş var aynı dediğin gibi ama şimdi biraz daha duruldular büyüğü 6 küçüğü 4 yaşında şuan 

Gerçekten insan çok yıpranıyor 

Comments

Teşekkür ederim

Answer 19

Kendimi okudum sanki...kolik bir bebege baktim. Su an 3 yas 3 aylik. Esimin destegi olamadan. Cunku gece gec ve yorgun geldigi bir isi var. Ne benim ailemden destek var maddi manevi ne onun. Ankarafa bir basimayiz. Benim cocugum 15 ay durmadan agladi ve oyle bir aglama ki goren insanlar korkardi...otomobile binince krizi artardi bebek arabasinda durmazdi basinda bebek sapkasi istemezdi altinin degistirilmesini istemezdi yemek yedirmesi asiri zahmetliydi gece 12 kere bile kalkardi gunde 9 saat max 10 saat uyurdu yenidogmusken bile ve o da 10 kere bolunerek emzirmem bastan sıkintiliydi oraya hic girmeyeyem....15 ay boyunca intihar noktasina bile geldim cunku cok agir lohusa depresyonuydum bebdgimle fotografim bile yok o zamanlar cunku onu cekecek vaktim ve mutlu bir anim olmadi. 2 yasindan sonra normal bir bebek olmaya basladi 3 yasinda artik tamamen bitti krizleri. Simdi yine hareketl8 ve hala gece 5 te kalkan gunduz uyumayan yemek secen bir cocuk ama yine de cok sey normallesti. Hala yalniz bakiyorum ona sabah ve ikindin iki kez disari cikariyorum oyun gruplarina goturuyorum ve hepsini yalniz yapiyorum yine 24 saat... bugun parktan gelirken oglumun elini tutuyordum yolda elimi optu anne el cicek kokuyo dedi. Inanamadim hic oyle bisey ogretmemistik cunku benim kokumu demek ki cok seviyormus beni cok seviyormus demek ki. Onun icin verdigim cabanin hayatin herseyin farkindaymis aslinda. Su an senin bebeginin oldugu gibi. Sen yine de bebeginin kalbini kirmamaya calis git yalniz bir odada agla soylen sonra cocugunun yanina normal gelmeye calis canim. Rabbim yardimcin olsun. Inan uzuntunu bunaltini yorgunlugunu o kqdaaaar iyi anliyorum ki. Asil bunaltin yalnizligin cocuk degil ve yalnizlik insani en cok yoran sey. Rabbim yar ve yardimcin olsun

Comments

Ay çok teşekkür ederim canım. Önceki süresin de seninki gibiydi. Kolik, hep ağlama krizleri, hiçbişey beğenmiyordu. Şimdi okurken hatırladım. Aynen öyle gereken noktaya dokundum sen. Yanlızlık. Kızımın herseyimden 100% sorumluk bende. Mesela peki her çocuk ağlar. Ama bir insan için çok zor 7/24  jep aynı şeyleri yaşamak. Yanimda birisi olsaydı, paylaşsaydık o ağlamaları. Biraz daha rahat geçerdi belki. Başka odaya doğup anlayamıyorum peşimden gelir. Çocuk uyuduğunda ağlamak isterdim ama unutuyorum ne yapmam gerekeni:) Allah hepimize kolaylık versin.