Bir laf var ya hani sen ne kadar anlatırsan anlat karşındakinin anladığı kadarsın diye, şu an bu cümlenin vücut bulmuş haliyim.
İnsanlara laf anlatmak,anlaşılır olmak oldukça zor. Ne kadar iyi olursanız olun ne kadsr yardımcı olmaya çalışırsanız çalışın herkes kendi menfaati ölçüsünde sizi anlıyor ve sizi öyle değerlendiriyor..
Gerçekten o kadar yorucu ve yıpratıcı bir süreç ki artık insanın iyilik yapası gelmiyor, kendi kabuğuna çekiliyor bu kez de "vurdumduymaz" olarak nitelendiriliyorsunuz..
Herkes yaptığı iyilikleri tek tek önünüze sunuyor ne kadar yakınınız olursa olsun fark etmiyor. Bir gün muhakkak maddi ya da manevi ne yapıldıysa sizin önünüze sunuluyor. Halbuki bana göre, kardeşse eğer insan herkes herkese destek olacak, olmalı..
En çok da değer verdiğiniz insanların sizi anlamaması, sürekli sizi aşağılaması, sürekli size laf sokması, Sizin üzerinizde psikolojik anlamda baskı oluşturması zorunda gidiyor insanın..