Her yaşın bir güzelliği var, ben 41 yaşındayım, öyle görünmüyormuşum kim duysa şok oluyor ama yaşım bu. Bu kadar yıl yaşamışım, bundan dolayı neden kötü hissedeyim ki.. Aksine her geçen yıl insana neler neler katıyor, ne güzellikler getiriyor.. O yaşları biz de geçirdik, nasıl geçirdik önemli olan o, üzerine bir şey ekleyebildik mi, olgunlaştık mı, insanlara hayvanlara dokunabildik mi, güzel evlatlar yetiştirdik mi, evladımız yoksa da varsa da başka çocukların başını sevgiyle okşayabildik mi, Allah'ın mucizelerine her gün daha fazla şaşırdık mı.. Yaşlanan ruh değil, ten.. derdi anneannem. Üzülmek için nedenler aramaya gerek yok, şu dünyada zaten yeterince üzülecek şey var. Ölüme yaklaştığını mı düşünüyor insan acaba, ondan mı, ama ne olacak ki, zaten yalan dünyaya kimse kazık çakmayacak, kimin ne zaman öleceğini de yalnızca Allah bildiğine göre... Tek dileğim, evlatlarımın bana gerçekten ihtiyaçlarının bittiği zaman alması canımı Rabbimin.. Sevgi ihtiyacı hiç bitmez onun için söylemiyorum. Allah hepimize yaşlılığı da göstersin inşallah, o insanların beğenmediği yaşlılık da kısmet olmuyor herkese ne yazık ki...