Selamin aleyküm bacılar. Sorum yukarda belli. Biz gurbette yaşan bir çiftiz. Ne zaman memlekete gelsem hep sorun yaşıyorum. Eşimin uzun işleri olunca şehir dışına çıkıyor çocuğum küçük olunca gurbette yalnız kalmamak adına memlekete geliyorum. Kayananmgile gidince hep bir surat sallama arkamdan konuşma bunları bildikce orda kalmak yerine ailemin yanında kalıyorum. Bu yüzden eşimi çok güzel dolduruyorlar ve huzurum kaçıyor. Gelmeyim desem gelenim olmuyor. Komşum bile yok dağ başında yaşıyoruz. Gelince de görümce kaynana sorunu baş edemiyorum. Sevmiyorum ailesini kocam için gidiyorum susuyorum ama yüz ifadem onların yüzünden değişince hemen laf oluyor. Ailesinin yanlislarini söyledikçe ailesine daha çok bağlandı sanırım en büyük hatam o oldu. Ve yapmacık davranamiyorum. Sevmediğime seviyor gibi yapamıyorum malesef. İçimden gelmiyor. Esim çok yardımcı olur çocuk konusunda ama işinden dolayı uzun süreli ayrılıklar yaşıyoruz ve bu sorunla baş edemiyorum. Ben bir laf diyorsam eşime o on laf diyor. Ve ailesi için beni siliyor çoğu zaman baş basayken çok iyiyiz ama ayrı kalınca hele de memlekete gelince sorunlar koca bir dağ oluyor. Nasıl davranacağımi bilemiyorum. Fikri olan yol gosteren olur mu baciniza. Çekilecek dert değiller ama çocuklarım için katlaniyorum. Çocuk olmasa bı dk durmam ama işte.