Anlatmayacağım diyorum ama herkes dikkat etsin diye de anlatıyorum. Doğum çok zordu. Bana bir gün boyunca yemek ve su yasakladılar ve suyumu filan da önden patlattılar. Daha sonra nişanım geldi sürekli oynayıp durdukları için. Sonrasında sancılarım çoğaldı ama güç yok susuzluktan. Sonra 5 kişi karnıma bastırarak fundal bası ile zor doğum yaptırdılar. Ardından kızım mosmor doğdu, ilk 5 dakika nefes alamadı. Beni öylece bırakıp onunla ilgilendiler. Daha sonra çok şükür ki Rabbim onu bana bağışladı. Ardından dikiş atıldı bana yine küfürler eşliğinde. Dikiş sayısı asla söylenmedi. Sonra kızımı emzirdim. Böyle her yerim karıncalanıyor filan. Daha sonra anneme dedim ki böyle olur mu anne emzirirken. Canım annem de hem bir taraftan çok üzülüyor mahfolmuşum doğumda yürüyemiyorum sezeryanlı gibi oldum. Sonra anneme bağırıyor a.di doktor şunu kaldır da bir yürüsün açılsın diye. Ben bir kalktım kan boşaldı sanki musluktan boşalıyor öyle. Ki altımda çok kalın hasta bezi olmasına rağmen. Daha sonra tekrar çatala aldılar. Dikişler kaybolmuş. Küfürlerle tekrar dikti. Beni stajyere bıraktı ve gitti pislik. Ben iner inmez başım dönüyor diyip bayıldım. Yani kan kaybından bayıldım sanırım bir de üstüne tekrar tekrar diktiği için asistan doktor müsveddesi. Hakkımı asla helal etmiyorum. CİMER'e şikayette bulundum. Halen devam ediyor problemimiz. Kızım 2 yaşında ve halen ben psikolojik travmalarımdan kurtulamadım. İçim ancak o yaratık işinden çıkarılırsa rahat eder. Başkasına da aynı zulmü yaşatmasın yeter. Zalim. O da bir kadın ve yaşadığımı o da yaşayabilir. Çok kötüydü ya doğum