Merhaba bayanlar. Benim gibi düşünen ve bu düşünceler içinde boğulan var mı? Biraz uzun olacak ama şuan bile düşünmekten uyuyamıyorum. Belki de bir psikolojik desteğe ihtiyacım vardır bilemiyorum. Kimseyle de paylaşmıyorum. Dünya tatlısı bir kızım var. 20 aylık ama ben onu bu dünyaya getirerek ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. Evlat sevmek için bencillik ettim onu dünyaya getirdim düşüncesinden kurtulamıyorum. Bazen diyorum ki ben getirmedim dünyaya Allah gönderdi ben sadece araciyim diyorum ama ikna olamıyorum. Bu yaşıma kadar bu hayattan hiç zevk almadım. Sanki tamamlamam gereken bir görev varmış da onu yapiyormusum gibi. Benim annem babam vefat ettiler mesela. Ya bana birşey olursa fikrinden kurtulamıyorum. Ya savaş çıkarsa,ya kuraklık olursa, ya doğal afetler olursa, ya o olursa ya bu olursa. Ya kızım beni neden dogurdun derse? Ben ne dicem? Kurtulamıyorum bu düşünce beni bitiriyor. Sonra diyorum ki belki ben dogurmasaydim başkasının bebeği olacaktı? Belki kötü anne babaya düşecekti? Sizce psikolojik destek mi almam gerekiyor?