Evliyim bekarken de hiç anlaşamazdik hep babamı bana karşı doldururdu.Basima bişey gelse ağlardı tamamda onun dışında hep abime farklı bana farklıydı.Hatta bana bekarken bıçak çekti bir defa onla kavga ediyorum diye herseyime karışır söylenirdi.Evlendim sonra değişmiş gibi yaptı bide kız kardeşim var o öğlene kadar yatar bekar hiç birşey demiyor önüne kahvaltı hazırlıyor bebeğim bebeğim diyor bana ise niye yatiyosun söylesin böylesin derdi hep.Geçen beni aradı kardesimi arıyorum diye yanlışlikla alo bebeğim dedi efendim dedm bana diyor sandım ayy ben seni mi aradim ya dedi bozuldum belli etmedim.Bunun gibi çok ayrımı varda içime atıyorum babamda da var.Neyse en son şu olay dokundu onun evine yakın bı arkadasm var benm evim uzak diye anne sana gelsem oraya çağırsak sende tanıyorsun ztn kızı dedim ev eski şurası şöyle böyle dedi ne olacak anne benim için önemli değil dedim.Senin için olmaz tabi senin evin değil nede olsa evlendin fln dedi patladım artk haklısın benm evim değil dedm kapadim konuşmuyorum biriktir biriktir bıktım ben sevilmeyecek biri miyim neden bu ayrım kocaman abime danam danam diye sever çorabını giydirir kız kardeşime bebeğim bebeğim biri 30 diğeri 23 yaşında.Annemin herseyine kosmaya calstim yinede kıymetim bilinmedi diğer kardeşlerim nazlı bebek gibi onların her derdine koşar benim derdim umrunda değil.
